De duinen van Merzouga. Zo gaaf, onuitwisbaar. Die gingen goed, heel goed. Henri zoekt graag zijn eigen spoor en Eyck houdt de afstand in de gaten. Het was echt een slagveld in de duinen, overal stonden voertuigen vast of waren ze gecrased.Wij waren als 16e bij CP1 waar we de duinen achter ons konden laten. Rond kilometer 41 hield de tussenbak er opeens mee op. PC course gebeld dat ze een sweerper konden sturen. Maar opeen zag ik 2 voeten onder de auto liggen, dat was Henri, “we gaan het maken”. Binnen een half uur lag de tussenbak er onder uit. Toen kwamen er 2 locals langs in een Laro. Ik ben mee naar Merzouga gegaan verteld Eyck verder. En voor we het wisten waren we terug met een andere tussenbak. Met 45 minuten konden we verder. We hadden het ritme weer lekker te pakken totdat we een “pang” hoorde… de spoorstang kogel afgebroken, maar daar hadden we in de tussentijd ervaring mee. Tegelijkertijd tijd zagen we dat de auto koelwater lekte, dit bijgevuld, banden weer op de juiste spanning zetten en door. Maar de spanning in de auto liep ook op vanwege de tijd. Na de tussenverbinding van 85 kilometer mochten we om 19.30 helaas onze weg niet meer vervolgen, de rallydirecteur had de rally stilgelegd, game over,… Morgen is al weer de laatste rallydag, en hier gaan we nog met volle teugen van genieten.