Het begon vandaag met snelle paden net voor lake Iriki kregen we een listig navigatiestuk, na een tijdje zoeken de juiste track gevonden, en dan plank gas, op cap koers Lake Iriki over.
Bij het oprijden van Lake Iriki viel wederom de brandstof druk weg. Het is hier bloedheet, met temperaturen van boven de 47 graden in de schaduw. En schaduw, dat is er niet… dan kan je de temperatuur in de auto wel raden.
We zijn bij een restaurantje in de buurt blijven hangen. De tank terug gekoeld met water en ijs, maar het wilde niet afkoelen. Om op deze manier de duinen in te gaan zagen we niet zitten, als de brandstofdruk wegvalt op een duin, ben je nergens. Samen met andere teams en een persauto terug gereden naar het bivak in Foum Zguid.
Het laatste stuk zijn we gesleept door de persauto, bedankt mannen! Het bier staat koud voor jullie!
In het bivak wederom groot beraad hoe dit aan te pakken, we hebben hier weinig middelen om het brandstofdruk probleem goed aan te kunnen pakken, het is een natte doek opeen hete plaat. De monteurs, Koen, Wim en Daan (die mee ging voor de media) verzetten bergen met werk tot in de vroege ochtenden. Echt petje af!! We leren de GPR22 op deze manier door en door kennen, we hebben voor de Morocco Desert Challenge de GPR22 totaal aangepast. Hier zijn hele goede modificaties uitgekomen.
De brandstof temperatuur blijft helaas toch nog meer aandacht nodig te hebben. Maar we geven niet op, we gaan door. Het genieten van het avontuur is er niet minder om.
